Raport dotyczący rynku systemów urban air mobility zgodnych z FAA na 2025 rok: szczegółowa analiza postępów regulacyjnych, dynamiki rynku i możliwości wzrostu do 2030 roku

• Podsumowanie wykonawcze i przegląd rynku
• Kluczowe trendy technologiczne w urban air mobility zgodnej z FAA
• Krajobraz regulacyjny i postępy w zakresie zgodności z FAA
• Krajobraz konkurencyjny: wiodące firmy i inicjatywy strategiczne
• Wielkość rynku, prognozy wzrostu i analiza CAGR (2025–2030)
• Analiza regionalna: Ameryka Północna, Europa, Azja-Pacyfik i rynki wschodzące
• Wyzwania, ryzyko i bariery w przyjmowaniu
• Możliwości i przyszłe prognozy dla systemów urban air mobility
• Źródła i odniesienia

Podsumowanie wykonawcze i przegląd rynku

Systemy urban air mobility (UAM), zdefiniowane jako integracja wysoko zautomatyzowanych pojazdów powietrznych przewożących pasażerów lub ładunki w przestrzeni powietrznej miast i przedmieść, szybko przechodzą od koncepcji do rzeczywistości operacyjnej. W 2025 roku rynek systemów UAM zgodnych z FAA zapowiada znaczący wzrost, napędzany przez postępy regulacyjne, innowacje technologiczne oraz rosnące inwestycje ze strony sektora publicznego i prywatnego. Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu krajobrazu UAM, ustanawiając standardy certyfikacji, protokoły integracji przestrzeni powietrznej oraz wytyczne operacyjne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i skalowalności.

Globalny rynek UAM ma osiągnąć wartość 9,1 miliarda dolarów do 2030 roku, przy czym Ameryka Północna, w szczególności Stany Zjednoczone, prowadzi w adopcji z powodu solidnej infrastruktury regulacyjnej oraz wczesnych programów pilotażowych McKinsey & Company. Zgodność z FAA jest kluczowym czynnikiem różnicującym, ponieważ umożliwia komercyjne wdrażanie oraz akceptację publiczną. W 2025 roku kilku producentów, w tym Joby Aviation, Archer Aviation i Wisk Aero, dąży do uzyskania certyfikacji typu FAA dla swoich elektrycznych pionowych statków powietrznych (eVTOL), a niektórzy spodziewają się rozpoczęcia początkowych operacji komercyjnych w tym roku.

Kluczowe czynniki napędzające rynek to urbanizacja, mandaty zrównoważonego rozwoju oraz zapotrzebowanie na szybkie, na żądanie usługi transportowe. Strategia integracji UAM FAA, opisana w jej Urban Air Mobility Concept of Operations (ConOps) 2.0, zapewnia fazowe podejście do bezpiecznego wprowadzenia operacji UAM do Krajowego Systemu Powietrznego (NAS) Federalnej Administracji Lotnictwa. Ta struktura wspiera rozwój vertiportów, rozwiązań zarządzania ruchem lotniczym oraz standardów szkolenia pilotów, które są niezbędne do skali usług UAM.

Mimo obiecujących perspektyw, wciąż pozostają wyzwania. Należą do nich rozwiązywanie problemów związanych z przestrzenią powietrzną, akceptacja społeczna, inwestycje infrastrukturalne i potrzeba ujednoliconych standardów w różnych jurysdykcjach. Jednak momentum w 2025 roku jest niezaprzeczalne, a główne miasta, takie jak Los Angeles, Miami i Dallas, współpracują z dostawcami UAM w ramach programów pilotażowych i planowania infrastrukturalnego NASA.

Podsumowując, rynek systemów UAM zgodnych z FAA w 2025 roku charakteryzuje się szybkim postępem regulacyjnym, silnymi inwestycjami oraz pojawiającymi się komercyjnie opłacalnymi rozwiązaniami. Sektor ma potencjał do przekształcenia transportu miejskiego, pod warunkiem dalszej współpracy między interesariuszami i organami regulacyjnymi.

Kluczowe trendy technologiczne w urban air mobility zgodnej z FAA

Systemy Urban Air Mobility (UAM) zgodne z FAA reprezentują transformacyjne podejście do transportu miejskiego, wykorzystujące elektryczne statki powietrzne o pionowym startowaniu i lądowaniu (eVTOL) oraz zaawansowane zarządzanie ruchem lotniczym, aby umożliwić bezpieczną, efektywną i skalowalną mobilność powietrzną w środowiskach miejskich. W miarę jak Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) w USA kontynuuje udoskonalanie swojego systemu regulacyjnego, kilka kluczowych trendów technologicznych kształtuje ewolucję i wdrażanie systemów UAM w 2025 roku.

• Zaawansowany projekt statków powietrznych eVTOL: Producenci priorytetowo traktują projekty spełniające surowe normy bezpieczeństwa FAA, koncentrując się na redundancji, architekturach awaryjnych oraz redukcji hałasu. Firmy takie jak Joby Aviation i Archer Aviation rozwijają konfiguracje z wieloma śmigłami i śmigłami przechylanymi, integrując lekkie materiały kompozytowe oraz akumulatory o dużej gęstości energetycznej, aby osiągnąć zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność operacyjną.
• Zintegrowane zarządzanie przestrzenią powietrzną: Ramy działania UAM ConOps 2.0 FAA napędzają rozwój cyfrowych systemów zarządzania ruchem lotniczym, które umożliwiają bieżącą koordynację między pojazdami UAM, tradycyjnymi statkami powietrznymi i infrastrukturą naziemną. Rozwiązania od Airspace Intelligence i Thales Group wykorzystują AI i platformy w chmurze do wsparcia dynamicznej optymalizacji trajektorii lotu i dekonflikcji w gęstej przestrzeni powietrznej miast.
• Infrastruktura vertiportów i interoperacyjność: Vertiporty zgodne z FAA są projektowane z ustandaryzowanymi miejscami lądowania, stacjami ładowania oraz protokołami obsługi pasażerów. Partnerstwa między deweloperami infrastruktury, takimi jak Urban-Air Port, a władzami miejskimi zapewniają, że vertiporty integrują się bezproblemowo z istniejącymi sieciami transportowymi i spełniają wymagania dotyczące lokalizacji i bezpieczeństwa FAA.
• Czy bezpieczeństwo cybernetyczne i integralność danych: W miarę jak systemy UAM stają się coraz bardziej połączone, silne środki bezpieczeństwa cybernetycznego są niezbędne do ochrony danych lotów, komunikacji i integralności operacyjnej. FAA współpracuje z liderami branży, takimi jak Raytheon Technologies, aby ustalić standardy dla bezpiecznej wymiany danych i odporności na zagrożenia cybernetyczne.
• Certyfikacja i testowanie operacyjne: Procesy certyfikacji typu i zatwierdzeń operacyjnych FAA przyspieszają, z programami pilotażowymi i próbami lotów w środowiskach miejskich. Firmy takie jak Wisk Aero przeprowadzają obszerne próby lotów w celu potwierdzenia zgodności z regulacjami FAA Part 135 i Part 23, torując drogę do komercyjnych usług UAM.

Te trendy technologiczne podkreślają zobowiązanie przemysłu do dostosowania innowacji do zgodności regulacyjnej, zapewniając, że systemy UAM wdrożone w 2025 roku spełniają rygorystyczne normy bezpieczeństwa, ochrony i operacyjne FAA, a także przyczyniają się do wizji mobilności powietrznej w miastach.

Krajobraz regulacyjny i postępy w zakresie zgodności z FAA

Krajobraz regulacyjny dla systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA szybko się rozwija, ponieważ Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) intensyfikuje wysiłki na rzecz integracji zaawansowanych pojazdów mobilności powietrznej do krajowej przestrzeni powietrznej. W 2025 roku FAA koncentruje się na ustanowieniu jasnych ścieżek certyfikacyjnych, standardów operacyjnych i protokołów integracji przestrzeni powietrznej dla elektrycznych statków powietrznych o pionowym starcie i lądowaniu (eVTOL) oraz innych platform UAM. Ten regulacyjny nacisk jest kluczowy dla umożliwienia komercyjnych operacji UAM w środowiskach miejskich, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo, ochronę i akceptację społeczną.

Kluczowym rozwojem jest wydanie przez FAA ram “Innovative Aircraft Certification”, które dostosowuje istniejące przepisy Part 23 i Part 27 do unikalnych cech eVTOL i samolotów hybrydowych. Agencja prowadzi także proces “Special Class” zgodnie z 14 CFR 21.17(b), umożliwiając dostosowanie wymagań certyfikacyjnych do nowoczesnych projektów samolotów. W 2025 roku kilku wiodących producentów UAM, w tym Joby Aviation i Archer Aviation, przechodzi przez te ścieżki certyfikacyjne, przy czym Joby uzyskuje kluczowy certyfikat lotniczy od FAA dla swojego prototypu na początku 2025 roku.

Operacyjnie FAA wprowadza program pilotażowy “UAM Corridors” we współpracy z lokalnymi władzami oraz interesariuszami branżowymi. Program ten wyznacza konkretne trasy lotów na niskim poziomie i lokalizacje vertiportów w miastach takich jak Los Angeles i Dallas, wspierany przez cyfrowe systemy zarządzania ruchem lotniczym. Program pilotażowy “UAM Integration Pilot Program” (UAM-IPP) również się rozwija, dostarczając rzeczywistych danych na temat hałasu, bezpieczeństwa i wpływu na społeczność, które będą przydatne w przyszłym tworzeniu przepisów.

Dodatkowo, FAA współpracuje z Narodową Agencją Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) nad krajową kampanią zaawansowanej mobilności powietrznej (AAM), która w 2025 roku prowadzi dużą skalę demonstracji operacji UAM w złożonej przestrzeni powietrznej miast. Te działania kształtują rozwój nowych standardów dla szkolenia pilotów, konserwacji, infrastruktury vertiportów, a także protokołów dotyczących bezpieczeństwa cybernetycznego i wymiany danych.

Mimo postępu wyzwania pozostają. FAA stoi przed presją przyspieszenia tworzenia przepisów bez kompromisów związanych z bezpieczeństwem, szczególnie dotyczących autonomicznych operacji i integracji z istniejącym ruchem powietrznym. Grupy przemysłowe, takie jak General Aviation Manufacturers Association oraz National Business Aviation Association, aktywnie lobbują za jasnością regulacyjną i harmonizacją z międzynarodowymi standardami, gdyż globalna konkurencja w dziedzinie UAM intensyfikuje się.

Krajobraz konkurencyjny: wiodące firmy i inicjatywy strategiczne

Krajobraz konkurencyjny dla systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA w 2025 roku charakteryzuje się dynamiczną mieszanką ustalonych gigantów przemysłu lotniczego, innowacyjnych startupów i strategicznych partnerstw, wszystkie dążą do zdobycia przewagi w nowym, ale szybko rozwijającym się rynku. Zgodność z FAA pozostaje kluczowym czynnikiem różnicującym, ponieważ firmy muszą spełniać surowe standardy bezpieczeństwa, jakością i operacyjne, aby wdrożyć rozwiązania UAM w przestrzeni powietrznej USA.

Główne firmy to Boeing, która przez swoją spółkę zależną Wisk Aero rozwija autonomiczne statki powietrzne eVTOL i zabezpieczyła postęp certyfikacji typu FAA dla swojego modelu Generation 6 air taxi. Airbus również odgrywa istotną rolę, a jego program CityAirbus NextGen dąży do uzyskania podwójnej certyfikacji FAA i EASA, wykorzystując swoje globalne doświadczenie w przemyśle lotniczym. Joby Aviation wyróżnia się jako lider, który otrzymał certyfikat przewoźnika powietrznego typu Part 135 od FAA i robi postępy w kierunku certyfikacji typu dla swojego załogowego statku powietrznego eVTOL, z planami komercyjnego uruchomienia w 2025 roku.

Inne znaczące konkurencje to Archer Aviation, która nawiązała strategiczne partnerstwa z United Airlines oraz Stellantis w celu przyspieszenia certyfikacji FAA oraz skali produkcji. Lilium oraz Eve Air Mobility również poczyniły znaczne postępy, obie firmy dążą do zgodności z FAA i współpracują z partnerami w zakresie infrastruktury i technologii.

Inicjatywy strategiczne w 2025 roku koncentrują się na kamieniach milowych certyfikacji, partnerstwach publiczno-prywatnych i rozwoju ekosystemu. Wiodące firmy inwestują w testowanie oparte na symulacji, technologie cyfrowych bliźniaków oraz zaawansowane awioniki, aby spełnić wymagania FAA. Współpraca z urbanistami, deweloperami vertiportów i dostawcami zarządzania ruchem powietrznym przyspiesza integrację UAM w istniejące sieci transportowe. Na przykład, Joby Aviation nawiązała współpracę z Delta Air Lines, aby opracować bezproblemowe połączenia z lotniska do centrum miasta, podczas gdy Archer Aviation współpracuje z lokalnymi władzami, aby ustanowić korytarze UAM w dużych miastach USA.

Ogólnie rzecz biorąc, w 2025 roku krajobraz konkurencyjny definiowany jest wyścigiem o zgodność z FAA, przy czym wiodące firmy wykorzystują strategiczne sojusze, mocne R&D oraz zaangażowanie regulacyjne, aby zapewnić sobie pozycję na czołowej pozycji w rewolucji UAM.

Wielkość rynku, prognozy wzrostu i analiza CAGR (2025–2030)

Rynek systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA ma potencjał na znaczny rozwój w 2025 roku, napędzany przez postępy regulacyjne, innowacje technologiczne oraz rosnącą urbanizację. Według prognoz McKinsey & Company, amerykański rynek UAM—podparty zgodnością z Federalną Administracją Lotnictwa (FAA)—może osiągnąć wartość 2,6 miliarda dolarów w 2025 roku, z roczną stopą wzrostu (CAGR) wynoszącą około 28% do 2030 roku. Ten silny wzrost jest wspierany przez trwający rozwój przez FAA operacyjnych ram, takich jak Urban Air Mobility Concept of Operations (ConOps) oraz integracja UAM z Krajowym Systemem Powietrznym (NAS).

Kluczowe czynniki napędzające rynek to certyfikacja typu FAA elektrycznych statków powietrznych o pionowym starcie i lądowaniu (eVTOL), postępy w zarządzaniu ruchem lotniczym oraz ustanowienie programów pilotażowych w głównych obszarach metropolitalnych. Federalna Administracja Lotnictwa przyspieszyła swoją regulacyjną drogę, umożliwiając wczesne operacje komercyjne i budując zaufanie inwestorów. W związku z tym czołowe firmy UAM—takie jak Joby Aviation, Archer Aviation i Lilium—zwiększają produkcję i tworzą strategiczne partnerstwa z dostawcami infrastruktury miejskiej.

Do 2030 roku rynek UAM zgodny z FAA ma osiągnąć roczną przychód przekraczający 10 miliardów dolarów, według Morgan Stanley. CAGR na poziomie 28% odzwierciedla nie tylko szybkie przyjęcie usług UAM dla pasażerów i ładunków, ale także rozwój wspierających ekosystemów, takich jak budowa vertiportów, konserwacja i cyfrowe rozwiązania zarządzania przestrzenią powietrzną. Trajektoria rynku jest dodatkowo wzmocniona przez inicjatywy publiczno-prywatne, takie jak biuro zaawansowanej mobilności powietrznej (AAM) FAA, które ma na celu uproszczenie certyfikacji i zatwierdzeń operacyjnych.

• Wielkość rynku w 2025 roku: 2,6 miliarda dolarów (rynek amerykański, systemy zgodne z FAA)
• Prognoza na 2030 rok: ponad 10 miliardów dolarów rocznego przychodu
• CAGR (2025–2030): ~28%

Podsumowując, sektor UAM zgodny z FAA w 2025 roku znajduje się w punkcie zwrotnym, gdzie jasność regulacyjna i gotowość technologiczna stają się podstawą do wykładniczego wzrostu do 2030 roku.

Analiza regionalna: Ameryka Północna, Europa, Azja-Pacyfik i rynki wschodzące

Krajobraz regionalny dla systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA w 2025 roku kształtowany jest przez dojrzałość regulacyjną, gotowość infrastrukturalną oraz przepływy inwestycyjne w Ameryce Północnej, Europie, Azji-Pacyfiku i rynkach wschodzących. Każdy region wykazuje wyraźne postępy i wyzwania w integracji rozwiązań UAM, spełniając surowe normy bezpieczeństwa i operacyjne ustalone przez Federalną Administrację Lotnictwa (FAA).

Ameryka Północna pozostaje światowym liderem w rozwoju UAM zgodnym z FAA, napędzanym proaktywnym środowiskiem regulacyjnym oraz solidnym ekosystemem lotniczym w Stanach Zjednoczonych. Trwające prace FAA nad specjalnym rozporządzeniem federalnym dotyczącym statków powietrznych typu powered-lift oraz biurem integracji zaawansowanej mobilności powietrznej (AAM) przyspieszyły ścieżki certyfikacji dla producentów eVTOL, takich jak Joby Aviation i Archer Aviation. Główne obszary metropolitalne, w tym Los Angeles i Dallas, testują korytarze UAM oraz infrastrukturę vertiportów, wspierane przez partnerstwa publiczno-prywatne i inicjatywy finansowania federalnego (Federalna Administracja Lotnictwa).

Europa rozwija UAM poprzez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), która ustanowiła własny system regulacyjny dla miejskich operacji powietrznych. Chociaż nie jest bezpośrednio pod jurysdykcją FAA, europejscy deweloperzy UAM dostosowują się do standardów FAA, aby ułatwić transatlantycką interoperacyjność. Firmy takie jak Volocopter i Lilium prowadzą demonstracyjne loty w miastach, takich jak Paryż i Monachium, koncentrując się na harmonizacji certyfikacji i integracji przestrzeni powietrznej. Inicjatywa UAM Komisji Europejskiej oraz wspólne przedsięwzięcie SESAR wspierają współpracę transgraniczną (Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego).

• Azja-Pacyfik świadczy o szybkim przyjęciu, szczególnie w Japonii, Korei Południowej i Singapurze, gdzie rządy inwestują w testowe pola UAM i piaskownice regulacyjne. Chociaż rynki te nie są bezpośrednio rządzone przez FAA, czołowi gracze, tacy jak SkyDrive oraz EHang, dążą do uzyskania projektów zgodnych z FAA, aby uzyskać dostęp do lukratywnego rynku amerykańskiego. Władze regionalne uważnie monitorują postępy FAA, aby dostosować swoje strategie regulacyjne (Ministerstwo Ziemi, Infrastruktury, Transportu i Turystyki Japonii).
• Rynki wschodzące w Ameryce Łacińskiej, na Bliskim Wschodzie i w Afryce są na wczesnym etapie eksploracji UAM. Regiony te wykorzystują wytyczne FAA jako punkty odniesienia dla bezpieczeństwa i certyfikacji, prowadząc projekty pilotażowe w miastach takich jak Dubaj i São Paulo. Niemniej jednak niedobory infrastruktury i niepewność regulacyjna pozostają istotnymi barierami dla szerokiego wdrażania UAM zgodnych z FAA (Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego).

Podsumowując, podczas gdy Ameryka Północna prowadzi w zakresie systemów UAM zgodnych z FAA, trwają globalne wysiłki na rzecz harmonizacji, a Europa i Azja-Pacyfik dostosowują swoje ramy, aby ułatwić międzynarodowe operacje i dostęp do rynku w 2025 roku.

Wyzwania, ryzyka i bariery w przyjmowaniu

Przyjęcie systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA w 2025 roku stoi w obliczu złożonego zestawu wyzwań, ryzyk i barier, które mogą znacząco wpłynąć na tempo i skalę wdrażania rynku. Jednym z największych wyzwań jest ewoluujący krajobraz regulacyjny. Chociaż Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) poczyniła postępy w opracowywaniu ram certyfikacyjnych dla elektrycznych statków powietrznych o pionowym starcie i lądowaniu (eVTOL) oraz operacji UAM, proces ten pozostaje długi i podlega ciągłym rewizjom. Brak ujednoliconych ścieżek certyfikacyjnych dla nowych typów pojazdów i modeli operacyjnych wprowadza niepewność dla producentów i operatorów, co może opóźnić komercjalizację.

Integracja przestrzeni powietrznej to kolejna krytyczna bariera. Systemy UAM muszą bezpiecznie współistnieć z istniejącym ruchem powietrznym, w tym z pojazdami powietrznymi komercyjnymi, ogólnymi i bezzałogowymi. Rozwój i wdrożenie zaawansowanych systemów zarządzania ruchem lotniczym, takich jak NextGen FAA i UTM (Zarządzanie Ruchem Statków Powietrznych Bezzałogowych), są nadal w toku, a ich zdolność do obsługi wysokiej gęstości, niskich operacji w miejskich środowiskach pozostaje nieudowodniona na dużą skalę (NASA). To stwarza ryzyko operacyjne i komplikuje planowanie tras, harmonogramów oraz protokołów odpowiedzi kryzysowej.

Gotowość infrastrukturalna to istotna przeszkoda. UAM wymaga sieci vertiportów, stacji ładowania i obiektów konserwacyjnych, które wymagają znacznych inwestycji i koordynacji w planowaniu miejskim. Wiele miast nie ma jasnych przepisów dotyczących strefowania ani modeli partnerstw publiczno-prywatnych wspierających szybkie wdrażanie infrastruktury (Krajowe Laboratorium Energii Odnawialnej). Dodatkowo, integracja tych obiektów w gęstych miastach bez pogarszania korków lub problemów środowiskowych stanowi stałe wyzwanie.

Akceptacja społeczna i postrzeganie bezpieczeństwa również stwarzają ryzyko. Obawy o zanieczyszczenie hałasem, prywatność i bezpieczeństwo autonomicznych lub półautonomicznych systemów lotów mogą utrudniać wsparcie społeczności i prowadzić do restrykcyjnych lokalnych ordynacji. Incydenty o dużym rozgłosie lub awarie techniczne mogą dodatkowo podważyć zaufanie i spowolnić przyjęcie (McKinsey & Company).

W końcu, opłacalność ekonomiczna pozostaje niepewna. Wysokie początkowe koszty rozwoju pojazdów, certyfikacji i infrastruktury, w połączeniu z niejasną elastycznością popytu i ewoluującymi modelami biznesowymi, stwarzają ryzyko finansowe dla wczesnych uczestników. Bez jasnych ścieżek do rentowności inwestycje mogą być ograniczone, co dodatkowo opóźni szerokie przyjęcie systemów UAM zgodnych z FAA.

Możliwości i przyszłe prognozy dla systemów urban air mobility

Przyszłość systemów urban air mobility (UAM) zgodnych z FAA w 2025 roku kształtowana jest przez zbieżność postępów regulacyjnych, innowacji technologicznych oraz rosnącej urbanizacji. Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) odgrywa kluczową rolę w ustalaniu standardów i ścieżek certyfikacyjnych, które umożliwią bezpieczną integrację pojazdów UAM—takich jak elektryczne statki powietrzne o pionowym starcie i lądowaniu (eVTOL)—do krajowej przestrzeni powietrznej. W 2025 roku ewoluujący system regulacyjny FAA, w tym specjalne przepisy federalne dotyczące statków powietrznych typu powered-lift oraz trwający rozwój standardów operacyjnych i bezpieczeństwa, stwarzają nowe możliwości dla uczestników UAM przyspieszenia komercjalizacji i wdrażania Federalnej Administracji Lotnictwa.

Kluczowe możliwości dla systemów UAM zgodnych z FAA obejmują:

• Przyspieszone ścieżki certyfikacji: Przyjęcie przez FAA regulacji opartych na wynikach i uproszczonych procesów certyfikacyjnych dla eVTOL i operacji UAM skraca czas wprowadzenia na rynek dla producentów. Firmy, które wcześnie dostosują się do wymagań FAA, zyskują przewagę pierwszego ruchu na rynkach miejskich NASA.
• Integracja z infrastrukturą smart city: Systemy UAM zgodne z FAA są coraz częściej brane pod uwagę w planowaniu miejskim, a miasta współpracują przy rozwoju vertiportów, zarządzaniu przestrzenią powietrzną oraz integracji transportu multimodalnego. Stwarza to możliwości dla partnerstw publiczno-prywatnych i inwestycji infrastrukturalnych NASA.
• Komercjalizacja i nowe modele biznesowe: W miarę poprawy jasności regulacyjnej operatorzy UAM mogą badać różnorodne modele biznesowe, w tym przewozy taksówkami powietrznym на żądanie, dostawy ładunków oraz reakcje w sytuacjach awaryjnych. Zgodność z FAA jest kluczowym czynnikiem dla zabezpieczania kontraktów z gminami i klientami korporacyjnymi Morgan Stanley.
• Międzynarodowa harmonizacja: Przywództwo FAA w regulacji UAM wpływa na globalne standardy, umożliwiając amerykańskim firmom ekspansję międzynarodową i współpracę z zagranicznymi organami lotnictwa Federalna Administracja Lotnictwa.

Patrząc w przyszłość, prognozy dotyczące systemów UAM zgodnych z FAA są obiecujące. Prognozy rynkowe przewidują, że amerykański rynek UAM osiągnie wielomiliardowe wyceny do końca lat 20-tych XXI wieku, napędzany kamieniami milowymi regulacyjnymi i wczesnymi wdrożeniami komercyjnymi Morgan Stanley. Dalsza współpraca FAA z uczestnikami branży, w połączeniu z postępami w automatyzacji, technologii baterii oraz cyfrowym zarządzaniu ruchem powietrznym, będzie kluczowa dla zrealizowania pełnego potencjału mobilności powietrznej w miastach w nadchodzących latach.

Źródła i odniesienia

• McKinsey & Company
• Joby Aviation
• Archer Aviation
• NASA
• Thales Group
• Raytheon Technologies
• General Aviation Manufacturers Association
• Boeing
• Airbus
• Stellantis
• Eve Air Mobility
• Delta Air Lines
• Morgan Stanley
• Volocopter
• Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego
• SkyDrive
• EHang
• Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego
• Krajowe Laboratorium Energii Odnawialnej